Osmanlı İmparatorluğu'nun son ,Türkiye Cumhuriyetinin ilk dönemlerini ,ve bu dönemlerin insanlar üzerindeki etkilerini anlatan kitapları çok sevmişimdir hep.kitapçılarda böyle bir kitap bulunca sülük gibi yapışırım,ve kitap bitene kadar kapanırım dış dünyaya.İşte Ayşe Kulin'in bu kitapları da bana benzer duygular yaşattı.Öncelikle ilk kitap olan Umut,Osmanlı'nın işgal edilişini,köşeye kıstırılışını bir yandan Anadolu'da oluşan yeni örgüte inanmak isterken bir yandan da yıllardır bağlı olduğu padişahtan ayrılamayan bir nazırın ikilemini,aile yaşantısını,dönemin kadınlarını anlatıyor.
Umut ise Vedanın devamı.Artık Cumhuriyet kurulduğu,inklapların ardı ardına geldiği bir dönemde,insanların ne öyle ne böyle olamadığı bir zamanı anlatıyor.
Hangisini daha çok sevdin derseniz cevabım Veda.Çünkü Umut da insanların değişimini anlatan,özellikle benim dikkatimi çeken bayanların hayatını anlatan kısımlar çok hızlı geçilmiş.Bayanların ikilemlerine daha az yer verilmiş sanki.Konu biraz erkekler etrafında dolanıp durmuş.Daha doğrusu kadınların iç dünyasına bu kitapta pek inilmemiş.Çok arkada kalmış.
Ama iki kitap anlaşılması kolay ve akıcı diliyle,sizi içine çekmeyi başarıyor.
Son olarak yine Ayşe Kulin'in Nefes Nefese kitabına başladım.Bu kitap da ikinci dünya savaşı sırasında ülkemiz insanını anlatıyor.Ama anlayamadığım şey,Umut daki karakterleri alıp isimleri değiştirerek hikayelerini anlatmış yazar.Yani aynı karakterler farklı isimlerle geçmiş bir olayı anlatır gibi anlatılıyor.Açıkçası bu beni biraz uzaklaştırdı kitaptan.
Bu arada bu üç kitapta da ülkedeki olayları sokaktaki insandan değil,devletin üst rütbeli memurlarından ,onların düşüncelerinden okuyoruz.Bu da oldukça önemli bir ayrıntı bence..
Sonuçta bu tarz kitapları seviyorsanız okumanızı tavsiye ederim.=)
0 yorum:
Yorum Gönder