Hiç kendinizi müthiş bir çıkmazda bulduğunuz oldu mu?Hayatınızın hatalarını yaptığınızı ama artık dört taraftan sarıldığınızı ve hareket etmeyi bırakın nefes bile alamadığınızı hissettiğiniz.Benim şu an hissettiklerim herkesin başına gelmiştir değil mi?Bu bir erkek arkadaştan,arkadaşlardan hatta dostlardan bile kazık yemekten daha da kötü birşey.Bizzat kan bağın olanlardan kazık yemek...Akrabalığa inanmazdım zaten,en büyük şer onlardan gelir derdim.Yine yanılmadım..Keşke biri çıksa ve dese ki "Yoo,hyr gizemel,ben hiç kötülük görmedim onlardan,sizin şanssızlığınız" Ama kiminle konuşsam yaşanmış benzer şeyler birkaç kere.Biliyor musunuz,bir araştırmada cinayete kurban gidecekseniz bunu çok büyük olasılıkla en yakınınızdakilerden birinin yapacağını bulmuşlar.Yani cinayet kurbanlarının çoğu bu şekilde ölmüş.Demek ki tanıyanların zararı daha büyük bize.Çünkü güvenme "hatasında" bulunuyoruz değil mi?Peki güvenmeyelim mi?Ömür boyu en yakınımızdan bile kazık yiyecekmiş gibi yaşayalım?Kendimizi hayatın akışına hiç bırakmayalım mı?Her an gözümüz arkamızda mı olsun,gün gelsin çocuğumuzdan bile mi korkalım,6 yaşındaki çocuğu annesi öldürmüş,artık annemizden de mi korkalım,eşler birbirini öldürmüş,artık hayat arkadaşımızdan da mı korkalım,insanlar hep değişiyor,artık 3 sene sonra aynı olur mu acaba diye mi yanaşalım herkese?
Artık vicdan yok mu insnalarda meraklardayım,geçenlerde hacca gitmiş tefeci de duydum ya ölsem de gam yemem.Sözde çok dindar bir insanın hayatını insanları dolandırarak geçirmesi,bir de o paradan öğrencilere burs vermesi ne kadar komik değil mi?İnsan düşünmeden edemiyor,nasıl yaşıyorsunuz?Size sesleniyorum başkalarının hakkını,yiyen,başkalarına kazık atan,en sevdiklerini öldüren,kendisini yabancı bir adamla ilişki halinde yakaladı diye çocuğunu döverek öldüren kadına soruyorum,başkasını düşünmeyen ve sadece "ben" diyen insanlara soruyorum.Gerçekten rahat rahat yaşayabiliyor musunuz,siz insan mısınız?Ya da ben neyim?Bir tl eksik versem bozuğum olmasa,verene kadar içi rahat etmeyen,ne kadar kötülük görürse görsün,kötülüğü gördüğü insanların kötü duruma düşmesine oturup üzelen,suya düşmüş böceği o kadar böceklerden tiksindiği halde bir yaprakla kurtarmaya çalışan ben neyim,benim gibiler neyiz??Ben biliyorum aslında.Bizler üretim hatalarıyız.Bizler normal olmayanlarız.Bizler aradan yanlışlıkla kaçanlarız.
0 yorum:
Yorum Gönder