Şuan taaa 4 sene öncesine gidiyorum...
Tarih 29/10/2006. Bizde deli gibi heyecan. :)
Balayı odamızın kapısı çaldı. Gelen düğün organizatörü. Bizi düğünümüze, nikah masamıza götürmeye gelmiş; neler yapacağımızı anlatıyor.
Kalpler gümbür gümbür... :)
Tarifi olmayan bir heyecan...
Titreye titreye aşağıya iniyoruz....
Hatta o ara kameraya çarpmamak için gelinliğimi çiviye taktırıyorum. :)) Ama çabuk kurtarıp yolumuza devam ediyoruz.:)
Salona girmeye son kalan merdivenler...
Aklımdan geçen şey; ''eteğini fazla kaldırma :)) merdivenlerden kayıp düşme :)))''
Vee içeriye giriyoruz.
Dumandan kimseyi göremiyorum kiii... :P
Nikah masamıza oturuyoruz. Flaşlardan göremiyorum yine kimseyi. :)
Herkes bir yandan adımı seslenmekte...
Az sonra başlıyor nikah memuru...
Tek yaptığım can kulağı ile dinlemek. :)
Malum sorunun ardından veriyorum cevabımı EVET! diyerek.
Ardından sen yüksekçe bir sesle bağırıyorsun EVEETTT! diye...
Kalbimin yerinden çıkacakmış gibi attığını görenler vardı, ben videoda izlerken teyit ettim :))
Söz verdiğimiz andan beri kalplerimiz gün be gün daha da birbirimiz için atmakta...
Ve hatta bölünerek çoğalmakta :))))
Ayağına da hatırlatmalar ile hemen bastıktıktan sonraaa;
Şarkımızda dans ederken gözlerinde kaybolmak şuanda aklımda. Hala kayboluyorum aslında...
Şuan 4. senemizi devirip 5 seneye adım attığımız anda bile senle 50. yılı bile birlikte geçirmek istiyorsam bil ki;
bu sana hala doyamadığımdan...
SEN HER ZAMAN ÇOK İYİ BİLİYORSUN!
HER NE KADAR SANA ''SENİ SEVİYORUM'' DESEMDE İÇİMDEKİ AŞKIN ANLATMAK İSTEDİKLERİ ASLINDA SADECE GÖZLERİMDE, KALBİMİN İÇİNDE İŞLİ...
SEN HER DAKİKA GÖR DİYE BEN HİÇ KAPAMAM GÖZLERİMİ...
KOLLARINA SIĞINDIĞIM ZAMAN SEN HEP SAKLA BENİ AŞKIM...
0 yorum:
Yorum Gönder