İstanbul'un ara ara çok samimiyetsiz geldiği anlar olur benim için. Öyle zamanlarda hep gitmek isterim bu şehirden. Neresi olursa diyemiyorum, keşke öyle desem ama gittiğim yer hep memleketim olur. Tam da o zaman, memleket herşeyden, herkesten kıymetli olur. Havası bir başka güzel gelir. Görmek istediğim insanlar ordadır. Burdaki değil, ordaki insanlar iyi gelir. Böyle bir ihtiyaç işte.
Tamam tamam, istanbuldakilerin samimiyetsizlikleri ve kırıcı oluşları yüzünden bu şehri karalamak hoş değil ama sanırım aslında ne demek istediğimi zaten anlamışsınızdır.
Ben biraz Adana'ya kaçıyorum. Ordan da belki Mersin'e. E hazirana ne kaldı. Belki deniz açılışını yaparım yazlıkta.
Bol bol fotoğraf çekebileceğim, güzel, dinlendirici bir tatil olsun.
-Uzuuun uzuuun yıllar sonra bilgisarımı yanıma almadığım özel de bir tatil olacak bu arada- Neyse ki telefon var, twitterdan hep aktif olurum :)
O halde şimdilik beni özleyin,
Sevgiler
:)
0 yorum:
Yorum Gönder